خدایا! از من درگذر آنچه را از من بدان داناتری، و اگر بار دیگر به آن بازگردم تو نیز به بخشایش بازگرد.
خدایا! آنچه از اعمال نیکو که تصمیم گرفتم و انجام ندادم ببخشای.
خدایا! ببخشای آنچه را که با زبان به تو  نزدیک شدم، ولی با قلب آن را ترک کردم.
خدایا! ببخشای نگاه های اشارت آمیز و سخنان بی فایده و خواسته های بی مورد دل، و لغزش های زبان را.

پ.ن1. ای خدای رمضان!
         میهمانی تو دعوت به نخوردن و نخواستن است. دعوت به پرهیز و ستیز است.همچنانکه دوست داشتنت، دعوت به پذیرش بلاء و ابتلاء.
         ای خدای قابل التوبات!
         از بنده مدام شکستن و از تو پیوسته بستن.
         از بنده مستمر گسستن و از تو باز پیوستن.
         این چه قاعده ی غریبیست در عالم که معشوق، ناز عاشق را می کشد، محبوب به دنبال محب می افتد، و کریم در پی سائل می گردد؟
         چگونه است که آغوش پذیرش تو، گشاده تر از پای رجعت ماست؟
         ما را از این همه غفلت نجات بخش.*
پ.ن2. دیده ی بدبین بپوشان ای کریــم عیب پوش
         زین دلیری ها که من در کنج خلوت می کنم
پ.ن3. تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل:
         1 رمضان: نزول کتاب آسمانی صحف بر حضرت ابراهیم(ع)
         3 ماه مبارک رمضان: نزول کتاب آسمانی انجیل بر حضرت عیسی(ع)
         11 ماه مبارک رمضان: نزول کتاب آسمانی زبور بر حضرت داوود(ع)
         16 ماه مبارک رمضان: روز معراج پیامبر اعظم(ص)
         23 ماه مبارک رمضان: نزول کتاب آسمانی قرآن، فرقان حق و باطل بر نبی مکرم اسلام حضرت محمد(ص)

* از کتاب مناجات - سید مهدی شجاعی